-
1 goły
прил.• голый* * *goł|ygoli голый; нагой;z \gołyą głową с непокрытой головой; \gołyа szabla обнажённая сабля, сабля наголо; \gołyа ziemia голая земля; \gołyа pensja одна зарплата (без премии etc.); \goły fakt голый факт; ● pod \gołyym niebem под открытым небом; \gołyym okiem невооружённым глазом; \goły jak święty turecki (jak piskorz) гол как сокол; czuć się jak \goły w pokrzywach чувствовать себя как на углях, как карась на сковородке
+ nagi, obnażony* * *го́лый; наго́йz gołą głową — с непокры́той голово́й
goła szabla — обнажённая са́бля, са́бля наголо́
goła ziemia — го́лая земля́
goła pensja — одна́ зарпла́та (без премии и т. п.)
- goły jak święty tureckigoły fakt — го́лый факт
- goły jak piskorz
- czuć się jak goły w pokrzywachSyn:
См. также в других словарях:
szabla — ż I, DCMs. szablali; lm D. szablali a. szablabel 1. «broń sieczna o wygiętej jednosiecznej klindze (dziś używana tylko jako broń sportowa)» Szabla w ozdobnej pochwie. Cięcie szablą. Walka na szable. Przypasać, przypiąć do boku szablę. Dobyć… … Słownik języka polskiego
goły — goli 1. «nie przykryty, nie osłonięty ubraniem; nagi, obnażony» Gołe nogi, plecy ramiona. Gołe ciało. W rzece kąpią się goli chłopcy. ◊ Goła szabla, goły miecz «szabla miecz wydobyte z pochwy, obnażone» ◊ Pod gołym niebem «na dworze, na powietrzu … Słownik języka polskiego
